Terugblik op pilot Amersfoort: ‘Ontdekken waarvoor werkgever gevoelig is’

Voor de gemeente Amersfoort eindigt per 31 december van dit jaar de pilot Werken naar Vermogen. Welke resultaten heeft dat opgeleverd? Connie de Neef (hoofd afdeling arbeidsintegratie gemeente Amersfoort) blikt terug.

Wat waren precies jullie doelen bij deze pilot?

“Het eerste doel van de pilot was om consulenten, die werken vanuit verschillende regelingen (WAJONG, WIA, WSW, WWB, WIJ), van elkaar te laten leren. We hebben samen onderzocht of het nuttig is om elkaars instrumenten te gebruiken. Daarnaast wilden we een aantal mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt duurzaam bij reguliere werkgevers plaatsen, al dan niet met loondispensatie.”

Blijvende aandacht nodig voor mensen met arbeidshandicap

Kandidaten met een arbeidshandicap hebben vaak een extra steuntje in de rug nodig, óók als ze naar tevredenheid een baan gevonden hebben. Een overzicht van de leerervaringen van Christianne van Triest, die zich bij de pilot Werken naar Vermogen bezighoudt met kandidaten vanuit de Wajong.

Eerste leerervaring:
Geplaatste kandidaten vanuit de Wajong hebben soms een extra steuntje in de rug nodig.

Op een scholings- en banenmarkt ontmoette Christianne een postbezorgster. Het postbedrijf had net grote reorganisaties aangekondigd. Deze mevrouw werd daar heel erg zenuwachtig van, omdat ze dacht dat ze ontslagen zou worden.

Patrick Prinsen: ‘Voor Lies is het glas weer half vol’

Patrick Prinsen (werkcoach voor cliënten uit de wia, wao en ww) van het UWV hielp zijn cliënte Lies aan een stageplek bij een kledingherstelbedrijf. Zonder de tip van het Amersfoortse leerwerkbedrijf Amfors was dat niet gelukt.

“Binnen de pilot Werken naar Vermogen bespreken we als projectteam hoe we onze cliënten verder kunnen helpen op weg naar een baan. We helpen allemaal mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, maar vanuit verschillende regelingen en vanuit verschillende organisaties: de gemeente Amersfoort, het UWV, het Werkgeversservicepunt en leerwerkbedrijf Amfors.

Galina aan de slag in de thuiszorg: ‘Stap voor stap kom ik verder’

Na acht jaar thuiszitten wilde Galina graag aan het werk om in contact te komen met andere mensen. Ondanks haar angststoornissen is dat gelukt: met behoud van haar WSW-indicatie werkt ze nu als huishoudelijke hulp in de thuiszorg.

Galina is afkomstig uit Oekraïne. Na haar komst in Nederland deed ze vrijwilligerswerk bij de thuiszorg en een bejaardenhuis, maar ze wilde ook weer in een betaalde baan aan de slag. “Ik wil graag met mensen communiceren”, zegt Galina. “Ik vind het fijn om een praatje te maken. Thuis kun je dat niet.”

Contacten leggen is voor Galina echter niet vanzelfsprekend. Ze kampt met enkele angststoornissen, die ingrijpende gevolgen hebben voor haar sociale leven. Tot voor kort durfde ze niet naar buiten te gaan of een gesprekje aan te knopen. Dat gaat nu een stuk beter, maar liften en andere dichte ruimten met weinig daglicht maken haar nog steeds bang en depressief.

Jobhunter Jurn van Middelaar: ‘We hoeven toch geen astronaut te leveren!’

Jobhunter Jurn van Middelaar van het Werkgeversservicepunt 033 houdt van het intensieve samenspel met bedrijven om cliënten aan een baan te helpen. “Ik leg net zo lang contacten over een mogelijke plaatsing totdat er ineens zaken gedaan kunnen worden.”

Jurn van Middelaar bemiddelt kandidaten met een grote afstand tot de arbeidsmarkt. In de meeste gevallen komen zijn cliënten van het UWV of van de gemeente vanuit de wet Werken naar Vermogen. Hij kijkt wat voor werk het beste bij hen past, geeft coaching en legt contacten met mogelijke werkgevers. “Ik ken de regionale markt en begrijp de doelgroep.”

Van dagbesteding naar betaalde baan: Fred houdt van opruimen

Fred (23) heeft een detentieverleden en wil een nieuw leven beginnen. Daarbij hoort een baan, maar hoe?

Fred volgt therapie en heeft contact met de reclassering. Voor ondersteuning op het gebied van werk en inkomen doet hij een aanvraag voor de WIJ (Wet Investeren in Jongeren) bij het UWV werkbedrijf. Terwijl de aanvraag van de uitkering loopt, start Fred samen met Paul Spiegelenberg (trajectbegeleider Arbeidsintegratie) van de gemeente Amersfoort met het traject naar werk. “Zoek zo snel mogelijk dagbesteding voor Fred, zodat hij zich kan oriënteren op werk”, adviseert de medewerker van de reclassering aan de gemeente.

Strafblad, geen startkwalificatie

Fred komt niet in aanmerking voor een wajonguitkering. Wel heeft hij beperkingen bij zijn inzetbaarheid op de arbeidsmarkt: behoefte aan structuur en duidelijkheid, een strafblad en geen startkwalificatie.

Training voor re-integranten: Ontdekken welke kwaliteiten je nog meer in huis hebt

Erna van der Geer is hoofd van de centrale afdeling werving en re-integratie van Vivium Zorggroep. Zij schakelde Christianne van Triest van de projectgroep Werken naar Vermogen in Amersfoort in voor een empowermenttraining aan re-integranten.

Met je afdeling zorg je ervoor dat medewerkers die langdurig ziek zijn weer opnieuw aan het werk kunnen. Waar liepen jullie tegenaan?

“Met zo’n vierduizend medewerkers bieden wij onder meer woonzorg, verpleeghuiszorg en (gespecialiseerde) thuiszorg aan in de regio Gooi en Vechtstreek. Onze medewerkers kunnen na langdurige ziekte vaak niet terugkeren naar hun eigen werk, omdat het te zwaar geworden is. Ze moeten daarom op zoek naar ander passend werk, maar dat is voor veel medewerkers erg lastig. Ze zijn ooit opgeleid om in de zorg te werken en het kost veel moeite om die knop om te zetten. Het idee dat ze iets anders moeten gaan doen, maakt veel verzet los.

Fred Douma: ‘Bemiddeling van Wajonger blijft maatwerk’

Fred Douma verzorgt als arbeidsdeskundige bij het UWV Werkbedrijf Amersfoort re-integratietrajecten voor Wajongers. Hij laat zijn licht schijnen over zijn huidige aanpak en de toekomstige veranderingen bij de invoering van de wet Werken naar Vermogen.

Het is steeds belangrijker om te voorkomen dat Wajongers aan de kant zitten met alleen een uitkering. Hoe pakken jullie dat aan?

“We richten ons onder meer op 16- en 17-jarigen, die in de toekomst grote kans hebben om in de Wajong terecht te komen. We hebben daarom in de regio Amersfoort alle scholen voor speciaal onderwijs verdeeld onder de Wajong-arbeidsdeskundigen. Bij de uitstroom hebben we ze meteen in beeld. We ondersteunen ze bij het vinden van een reguliere baan, zodat ze zelfstandig het minimum loon kunnen gaan verdienen.”

Werken naar vermogen betekent: ‘… de mogelijkheden oprekken’ (3)

Werken naar Vermogen kan op velerlei manieren. In deze rubriek laten we werkgevers, partners en andere organisaties aan het woord, die vanuit hun eigen invalshoek invulling geven aan Werken naar Vermogen.

Deel 3:
William Duterlay, eigenaar van patisserie Duterlay in Soest

Werken naar vermogen betekent: ‘…als je iets wil en kan, dan lukt het’ (1)

Werken naar Vermogen kan op velerlei manieren. In deze rubriek laten we werkgevers, partners en andere organisaties aan het woord, die vanuit hun eigen invalshoek invulling geven aan Werken naar Vermogen.

Deel 1:
René Brink, trajectbegeleider bij de gemeente Amersfoort

Wat doe je?

“Ik werk aan het project Werk Mee, een vorm van vrijwilligerswerk voor mensen met een bijstandsuitkering die op grote afstand van de arbeidsmarkt staan. Bij een aantal deelnemers is duidelijk dat ze nooit aan een betaalde baan komen. Zij hebben op deze manier een zinvolle activiteit. Voor een andere groep is het vrijwilligerswerk een opstart in de richting van de arbeidsmarkt. Bij Werk Mee zijn ze een paar keer in de week actief, komen weer in een werkritme en doen werkervaring op.”

Wat onderscheidt jullie aanpak van andere initiatieven?

“We leveren niet een werknemer aan een werkgever, maar kijken heel nadrukkelijk wat bij onze cliënt past. Als iemand met hangen en wurgen naar zijn werk gaat, houdt hij dat toch niet lang vol. Het voornaamste punt waar we mee te maken hebben is dat de problemen bij de deelnemers zelf te groot zijn. Maar als de werkplek klopt bij de cliënt, zie je soms kleine wondertjes.
Zo dacht een vrouw wat in de kinderopvang te gaan doen. Ik stelde voor of ze gastvrouw wilde worden bij een museum, want daar zag ik een match in. Ze heeft daar nu tot volle tevredenheid een betaalde baan. Deze baan is weliswaar gesubsidieerd, maar het gaat toch om een herintreedster, die jarenlang niet had gewerkt.
De bijstand wordt vaak gezien als het ‘afvalputje’ aan de onderkant van de arbeidsmarkt, maar we werken ook met hoger opgeleiden die bijvoorbeeld door een scheiding of andere persoonlijke tegenslag in de bijstand terecht gekomen zijn. Het gaat dus om mensen met veel verschillende niveaus.”

Wat betekent voor jou ‘werken naar vermogen’?

“Soms krijg ik een verzoek van de projectgroep Werken naar Vermogen om een klant in mijn projecten mee te laten draaien. Uit welke regeling mensen komen, maakt mij niet zoveel uit; ik zie het verschil niet zo. De uitdaging blijft steeds om de afstand naar de arbeidsmarkt te overbruggen.In die zin verandert Werken naar Vermogen voor mij niet zoveel aan mijn werk, ook niet als er in de toekomst één wet zou zijn voor de onderkant aan de arbeidsmarkt. Ik blijf het liefst vanuit mijn huidige invalshoek opereren, want dat werkt hartstikke goed. Als je iets wil en kan, dan lukt het.”