“Van huis uit zijn we een re-integratiebureau voor hoger opgeleiden en 35-plussers, voornamelijk mensen met complexe dossiers. Iemand die bijvoorbeeld hersteld was van kanker en weer aan het werk wil, maar nog iedere dag moe is en een hele andere visie op de waarde van het leven en zijn eigen identiteit heeft gekregen. Of mensen met alcoholproblemen of schulden, wat vaak ook met meerdere andere problemen gepaard gaat.
Als iemand veel individuele aandacht nodig heeft, kom je niet uit met de bestaande budgetten, die ook nog eens allemaal uit verschillende potjes moeten komen. We hebben veel meters in de modder gemaakt om onze weg hierin te vinden. Het lijkt alsof je met kneusjes werkt, maar in onze eigen kennissenkring zitten mensen wiens leven net zo goed binnen een jaar ruw verstoord kan worden. Tegelijkertijd hebben deze mensen allemaal het volle vermogen om bij te dragen aan onze maatschappij.”
“De reguliere zorg biedt geen aanpak voor deze groep, terwijl toeleiding naar werk vaak nog niet aan de orde is. We hebben ons ontwikkeld tot een zorginstelling in combinatie met een re-ïntegratiebedrijf, waarin de vraag van de cliënt centraal staat. Rondom deze hulpvraag organiseren we de beschikbare middelen. We horen in volle breedte iemands verhaal en gaan daarmee aan de slag. Dat kan fysiotherapie zijn, maar ook energiemanagement, schuldsanering, lifestylecoaching en het inschakelen van jobhunters.”
“We kijken wat er wel kan en proberen dat uit te bouwen. Ons motto is: zelf kiezen werkt. Vanuit vrije wil laten we mensen verantwoordelijkheid nemen voor leven en werk, onder welke omstandigheden dan ook. Dat maakt mensen krachtig, bewust van hun drijfveren en talenten. Uit ons onderzoek blijkt dat mensen dit inderdaad flexibeler maakt en ervoor zorgt dat ze beter omgaan met veranderingen. Daar zijn we best trots op.
Dit motto sluit heel goed aan bij de projectgroep Werken naar Vermogen in de gemeente Amersfoort. Mensen met een complexer dossier kunnen vanuit hun eigen identiteit toch een bijdrage leveren. Het activeren van iemands eigen vermogen staat voor ons centraal, zodat iemand zo snel mogelijk weer aan het werk gaat.”
Eerdere aflevering uit deze rubriek:
“Ik werk aan het project Werk Mee, een vorm van vrijwilligerswerk voor mensen met een bijstandsuitkering die op grote afstand van de arbeidsmarkt staan. Bij een aantal deelnemers is duidelijk dat ze nooit aan een betaalde baan komen. Zij hebben op deze manier een zinvolle activiteit. Voor een andere groep is het vrijwilligerswerk een opstart in de richting van de arbeidsmarkt. Bij Werk Mee zijn ze een paar keer in de week actief, komen weer in een werkritme en doen werkervaring op.”
“We leveren niet een werknemer aan een werkgever, maar kijken heel nadrukkelijk wat bij onze cliënt past. Als iemand met hangen en wurgen naar zijn werk gaat, houdt hij dat toch niet lang vol. Het voornaamste punt waar we mee te maken hebben is dat de problemen bij de deelnemers zelf te groot zijn. Maar als de werkplek klopt bij de cliënt, zie je soms kleine wondertjes.
Zo dacht een vrouw wat in de kinderopvang te gaan doen. Ik stelde voor of ze gastvrouw wilde worden bij een museum, want daar zag ik een match in. Ze heeft daar nu tot volle tevredenheid een betaalde baan. Deze baan is weliswaar gesubsidieerd, maar het gaat toch om een herintreedster, die jarenlang niet had gewerkt.
De bijstand wordt vaak gezien als het ‘afvalputje’ aan de onderkant van de arbeidsmarkt, maar we werken ook met hoger opgeleiden die bijvoorbeeld door een scheiding of andere persoonlijke tegenslag in de bijstand terecht gekomen zijn. Het gaat dus om mensen met veel verschillende niveaus.”
“Soms krijg ik een verzoek van de projectgroep Werken naar Vermogen om een klant in mijn projecten mee te laten draaien. Uit welke regeling mensen komen, maakt mij niet zoveel uit; ik zie het verschil niet zo. De uitdaging blijft steeds om de afstand naar de arbeidsmarkt te overbruggen.In die zin verandert Werken naar Vermogen voor mij niet zoveel aan mijn werk, ook niet als er in de toekomst één wet zou zijn voor de onderkant aan de arbeidsmarkt. Ik blijf het liefst vanuit mijn huidige invalshoek opereren, want dat werkt hartstikke goed. Als je iets wil en kan, dan lukt het.”
Amersfoort werkt naar vermogen 