Galina aan de slag in de thuiszorg: ‘Stap voor stap kom ik verder’

Na acht jaar thuiszitten wilde Galina graag aan het werk om in contact te komen met andere mensen. Ondanks haar angststoornissen is dat gelukt: met behoud van haar WSW-indicatie werkt ze nu als huishoudelijke hulp in de thuiszorg.

Galina is afkomstig uit Oekraïne. Na haar komst in Nederland deed ze vrijwilligerswerk bij de thuiszorg en een bejaardenhuis, maar ze wilde ook weer in een betaalde baan aan de slag. “Ik wil graag met mensen communiceren”, zegt Galina. “Ik vind het fijn om een praatje te maken. Thuis kun je dat niet.”

Contacten leggen is voor Galina echter niet vanzelfsprekend. Ze kampt met enkele angststoornissen, die ingrijpende gevolgen hebben voor haar sociale leven. Tot voor kort durfde ze niet naar buiten te gaan of een gesprekje aan te knopen. Dat gaat nu een stuk beter, maar liften en andere dichte ruimten met weinig daglicht maken haar nog steeds bang en depressief.

Training voor re-integranten: Ontdekken welke kwaliteiten je nog meer in huis hebt

Erna van der Geer is hoofd van de centrale afdeling werving en re-integratie van Vivium Zorggroep. Zij schakelde Christianne van Triest van de projectgroep Werken naar Vermogen in Amersfoort in voor een empowermenttraining aan re-integranten.

Met je afdeling zorg je ervoor dat medewerkers die langdurig ziek zijn weer opnieuw aan het werk kunnen. Waar liepen jullie tegenaan?

“Met zo’n vierduizend medewerkers bieden wij onder meer woonzorg, verpleeghuiszorg en (gespecialiseerde) thuiszorg aan in de regio Gooi en Vechtstreek. Onze medewerkers kunnen na langdurige ziekte vaak niet terugkeren naar hun eigen werk, omdat het te zwaar geworden is. Ze moeten daarom op zoek naar ander passend werk, maar dat is voor veel medewerkers erg lastig. Ze zijn ooit opgeleid om in de zorg te werken en het kost veel moeite om die knop om te zetten. Het idee dat ze iets anders moeten gaan doen, maakt veel verzet los.

Chantal Werensteijn, accountmanager WSP: “Eerst regelgeving nodig”

Chantal Werensteijn (accountmanager Werkgeversservicepunt 033) zoekt voor instellingen in de gezondheidszorg naar geschikte kandidaten. Zij vertelt wat zij kan doen voor mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt.

De zorgsector heeft grote behoefte aan nieuwe medewerkers. Volop kansen dus voor mensen aan de onderkant van de arbeidsmarkt.

“Nou nee. Er is vooral een enorm tekort aan bepaalde gediplomeerden, zoals medewerkers met een diploma ziekenverzorgende niveau drie voor Individuele Gezondheidszorg.
Ik heb tot nu toe geen enkele kandidaat kunnen plaatsen met een arbeidshandicap. De benodigde diploma’s ontbreken simpelweg. Los daarvan is een medewerker met een lichamelijke of psychische beperking vaak moeilijk te plaatsen in de zorg. De werkdruk is hoog, dus het personeel moet met weinig mensen veel doen. Verzorgenden moeten voortdurend snel switchen, dus ook voor iemand met ADHD is het een lastige sector. Tijd voor begeleiding van een medewerker is er niet.”

Christianne van Triest over Wajong: “It takes two to tango”

Christianne van Triest is accountmanager arbeidsbemiddeling bij het Werkgeversservicepunt 033 voor mensen met een Wajong-uitkering. Ze probeert mede vanuit haar eigen ervaring bij de pilot Werken naar Vermogen werkgevers te interesseren voor de plaatsing van een Wajonger. “Het lukt pas echt als beide partijen een beetje verliefd op elkaar worden.”

De belangstelling wekken van een werkgever voor iemand met een arbeidshandicap, hoe doe je dat precies?

“In ieder geval niet met een glimmende folder of een tv-spotje. Dat zegt een werkgever helemaal niets. Je kunt kandidaten en werkgevers beter op een natuurlijke manier met elkaar in contact brengen. We verzorgen als projectteam bijvoorbeeld een netwerkbijeenkomst. Daarbij regelen we de ruimte en de catering. We zorgen ervoor dat er ook een aantal Wajongers bij zijn. Alleen maar een ontmoeting, meer niet.”