Dési Gunther, jobhunter: “Gemotiveerde en betrouwbare werknemer is het belangrijkst”

Een betrouwbare werknemer met goede arbeidsmotivatie is voor ondernemers belangrijker dan een subsidie, merkt Dési Gunther, jobhunter van het Werkgeversservicepunt 033 in Amersfoort. Toch trekken subsidies werkgevers vaak over de streep om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt in dienst te nemen.

Monteur Carlo* had stage gelopen bij installatiebedrijf Wolter & Dros in Amersfoort. Hij moest zijn opleiding nog afmaken en had nog geen rijbewijs, dus hij kon niet blijven. Daarna lukte het ook niet om een vaste baan te krijgen bij een andere werkgever. Na verloop van tijd kwam Carlo bij Dési Gunther terecht, jobhunter van het Werkgeversservicepunt 033 in Amersfoort.

– “Waar heb je je beste werkervaringen opgedaan?”, vroeg Dési Gunther aan Carlo. Dat was bij Wolter & Dros.
– “En met wie had je goede contacten?” Dat is de chef van zijn afdeling.
Gunther belde de chef op. “Weet je nog dat Carlo ooit bij jullie stage gelopen heeft? Hoe schat je zijn kansen in om een baan te vinden?”
– “Hij was wel erg traag en bescheiden”, liet de chef weten.
– “Hij heeft nu zijn diploma en een rijbewijs”, vertelde Gunther.
– “Dat is leuk om te horen”, reageerde de chef. “Zijn motivatie was eigenlijk prima.”
– “Wil je Carlo nog een kans geven?”, vroeg Gunther. Dat wilde de chef. Hij kreeg een subsidie van 5000 euro voor de begeleiding, coaching en een aanvullende opleiding van Carlo.

Op deze manier haalt Dési Gunther als jobhunter vacatures binnen voor de onderkant van de arbeidsmarkt. Dat doet hij samen met drie andere jobhunters van het Werkgeversservicepunt. Ze onderhouden allerlei contacten met bedrijven en plegen telefoontjes. Met de werknemer speuren ze kranten en websites na op interessante vacatures.

Toen Carlo en de chef elkaar terug zagen, waren ze allebei blij, vertelt Gunther. “Het bedrijf had zin om in hem te investeren. Carlo komt zijn afspraken na en is bereid zich te ontwikkelen. Ze kunnen op hem rekenen en dat is belangrijk voor het bedrijf. Op deze manier zijn wij een gesprekspartner voor de werkgever.”

Werkfit

Mensen die bij de jobhunters terecht komen, zijn ‘werkfit’. Dat betekent dat de werkzoekenden geen of nauwelijks beperkingen hebben bij het vinden van een baan. Hij of zij heeft het hele voortraject op het gebied van re-integratie doorlopen. De kinderopvang is geregeld, het vervoer naar de werkplek is geen probleem en er zijn geen andere belemmeringen. Vooral iemands motivatie is belangrijker dan werkervaring en kwalificaties, zegt Dési Gunther. “Waarom wil iemand werken? Hoe staat het met zijn zelfredzaamheid? Aan de hand daarvan gaan we aan de slag.”

Als  Gunther tegen een geschikte werkplek aanloopt, zoekt hij de mogelijkheden uit om een Wajonger plaatsen. Zo zocht een bedrijf een medewerker om verwarmingselementen uit elkaar te halen voor revisie en soldeerwerk. De medewerker zit de hele dag op een vaste werkplek en een smal werkveld. Deze werkplek zou vrij gemakkelijk aangepast kunnen worden aan een wajonger, bedacht Gunther. “Jobcarving noemen we dat. Een werkgever staat vaak niet stil bij de mogelijkheid om een Wajonger in te zetten of een Wia-kandidaat. Zo kan bijvoorbeeld een Wajong-werkzoekende met een fysieke beperking best aan de slag in een callcenter. Dat kan interessante financiële voordelen bieden voor een bedrijf.”

“Een Wajong-werkzoekende met een fysieke beperking kan best aan de slag in een callcenter. Dat kan interessante financiële voordelen bieden voor een bedrijf.”

Betrouwbaar

“Werkgevers zeggen vaak dat het hen niet om de subsidie gaat”, zegt Gunther. “Het is belangrijker dat iemand gemotiveerd is en betrouwbaar is bij het nakomen van afspraken. Dit voorkomt onnodige financiële schade voor een bedrijf.”

Wel zijn loonkostensubsidie of coaching op de werkvloer een stimulans om een werkgever te interesseren voor een medewerker met een arbeidshandicap. Zoals bij de zestigjarige Karel*, die na een 35-jarige loopbaan als luchtkanalenbehandelaar al vijf jaar niet meer aan het werk kwam. “Het maakt me niets uit wat ik moet doen”, zei Karel. “Maar wie wil mij nou hebben?”

Gunter krijgt het voor elkaar dat Karel een jaarcontract ontvangt als verwarmingsmonteur. Zijn werkgever ontvangt vanuit de 60-plusregeling van de gemeente Amersfoort een bijdrage, die gelijk is aan het maandelijkse uitkeringsbedrag van Karel.  De voorwaarde daarbij is dat Karel zelf duurzaam uit de uitkering komt.

Karel heeft een schat aan waardevolle kennis in huis, maar heeft een lager werktempo dan een jongere werknemer. Aan Karels baan is nu een jongere met een leerwerkbaan gekoppeld. De jongere leert van Karel het vak. En hij doet alle handelingen waarmee Karel moeite heeft, zoals het op- en afklimmen van ladders en werken in kruipruimtes.

*Carlo en Karel zijn verzonnen namen.

Reageren?

Wilt u allereerst een betrouwbare werknemer met goede vakkennis als u een werknemer in dienst neemt met een arbeidshandicap? Of is het minstens zo belangrijk dat er een loonkostensubsidie of andere financiële vergoeding tegenover staat? Geef uw mening bij de reacties.